Ενύπνιο.


Ένα πιάνο παίζει μόνο του στο σαλόνι,άγγελοι χορεύουνε εκστασιασμένοι τριγύρω,έξω φυσάει δυνατά...
Μια θλίψη με μαύρο πουκάμισο κοιτά με δέος τον νυχτερινό ορίζοντα...
Σκιές σαλεύουν πάνω στο δίσκο της Σελήνης,χέρια τρεμάμενα ψάχνουν απεγνωσμένα για έρωτα...
Τα μάτια θολά,πληγωμένα,δακρύζουν με μαύρα δάκρυα...
Απόψε είμαι φτωχός και τρομαγμένος καρδιά μου...
Έτσι ακριβώς όπως με έχεις συνηθίσει..
Νεράιδες με γλυκοφιλούνε,ύποπτα με χαιδεύουν σαν λαίμαργες πόρνες,ξαπλώνω μεθυσμένος απο πόνο,άστρα φιδογυρίζουν στο ταβάνι..
Νύχτες μαρτυρικές,πόθοι φυλακισμένοι στα όνειρα...
Μυνήματα από ένα σύμπαν μικροσκοπικό που δε θυμάμαι πιά,αστρόπλοια γαντζωμένα στις άκρες των μαλλιών μου...
Έρχομαι...έρχομαι κοντά σου...
Εγώ κι εσύ...ζαλισμένοι εραστές με κορμιά ηφαίστεια,κάτω από κόκκινα φεγγάρια Αυγουστιάτικου ουρανού...

Περπατώ μαζί σου...κι ονειρεύομαι...εθισμένος στην ανυπόφορη γοητεία των ματιών σου...
Από τα στενά ημιφωτισμένα σοκάκια του Παρισιού μέχρι τις στολισμένες πλατείες της Σεβίλης...
Περπατώ μαζί σου...κι ονειρεύομαι...μέσα σε κάστρα ανθισμένα,σε έρημα λιμάνια με συγκινητικά ηλιοβασιλέματα...

Ξύπνησα...πάλι μόνος...τόσο μόνος...

Μου λείπης...

Πιο πολύ απο τότε...

Πιο πολύ απο ποτέ...

Πάντα θα μου λείπης...

8 σχόλια:

  1. Δε φταις εσύ...
    το Συμπαν συστέλλεται μεσα στους πόρους του κορμιού σου και μοιράζει απουσίες αναμεσα από τις αποστάσεις των μικροσκοπικών πλανητων που χανονται στο απεραντο της διαρκειας των παύσεων....

    Εκει μεσα κρύφτηκε η απουσία της....

    θα στοιχιώνει παντα τις λεξεις....

    Η απουσία είναι η πιο επίμονη νεράιδα... ντύνεται μαχαιριά και βαφει με κοκκινο τα χείλη της, για να αφήσει ανεξήτιλα σημαδια στα φιλιά της...

    Σου στελνω τα φιλια μου.... κοκκκινα, αλλα όχι με εκείνο το κοκκινο της απουσίας που ποναει.... αλλα με το κοκκινο της μαγιάτικης παπαρούνας, που ανθίζει εκεί που το βήμα σε παιρνει μακρια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υποψιάζομαι ότι το προηγούμενο σχόλιό μου, δεν το έγραψα εγω, αλλα οδήγησε το χερι μου η Υπέροχη Μελωδία που διαχεεται στο χωρο σου.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ένιωσα τη μυρωδιά της Άνοιξης στα χείλη μου...

    και γαλήνεψα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. απόψε είμαι φτωχός και τρομαγμένος...
    και πιο μόνος από ποτέ..
    μόνο το δάκρυ
    κι ο ήχος του πιάνου
    και μόνο το φεγγάρι...
    κι εσύ, που με άδειασες από αφιερώσεις...
    που νάσαι άραγε εσύ;..

    Αγαπημένε μου φίλε,
    εγώ πάντα θα είμαι εδώ που είσαι!..
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πως σε νιώθω...
    Αυτή η μοναξιά όταν ξυπνάς απότομα και τελειώνει το όνειρο...
    Η γλυκόπικρη αίσθηση που νιώθεις επί ώρες ύστερα...
    Καλώς σε βρήκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. το ξύπνημα...
    η επιστροφή...
    από το ταξίδι...
    τίποτα δεν τελειώνει...
    απλά επιστρέφει...
    στη μαγικό ήχο της σιωπής...
    καλώς σε βρήκα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. iperoxo...kai pou xereis to oneiro borei na xanarxisei...kalispera :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή