Το ποίημα!
Τα σκόρπια χειρόγραφα!
Η έκσταση του απερίγραπτου!
Η εκκεντρικότητα!
Απρόβλεπτες σκέψεις που ακροβατούν,ιδέες ανισόρροπες!
Σπάνιες λέξεις που ηχούν σαν νότες!
Γράψε για ένα τοπίο μελαγχολικό,με πυρινα σύννεφα και δέντρα ακίνητα στο λυκόφως η για τις σπίθες του αναμμένου τζακιού που μάχονται με τις χιονονιφάδες μες την καρδια ενός αιωνόβιου χειμώνα..
Αυτή η έμπνευση!
Ο θρίαμβος της φαντασίας!
Η ελπίδα της αποκάλυψης..και ύστερα..η ανυπόφορη αγωνια της διήγησης..
Τι ειρωνεία!
Αυτό που πάντα μας μαγεύει αληθινά,ποτε δε περιγράφεται απόλυτα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Αυτό που πάντα μας μαγεύει αληθινά,ποτε δε περιγράφεται απόλυτα!"..μεγάλη αλήθεια!
ΑπάντησηΔιαγραφή(τυχαία βρέθηκα εδώ και μου άρεσε το κείμενο αυτό-καλώς σε βρήκα!)