Πρόσωπα σε σκοτεινό καθρέφτη.

Γύρισαν ξανά μέσα στη νύχτα,οι ιστορίες του θάρρους και του καημού..
Το ξίφος που έγινε λουλούδι και μια μορφή που έμοιαζε με το Χριστό,στο βρεγμένο παράθυρο ενός τρένου πριν απο χρόνια πολλά..
Ο Φύλακας των Βιβλίων ξέρει τους λαβύρινθους των ιδεών,το φοβερό αμάρτημα του ανθρώπου να συλλογάται και να φαντάζεται,αλλάζοντας τον Κόσμο.
Μέσα στη ζάλη της νύχτας ονειρεύομαι τον θάνατο σαν μια τεράστια κενή βιβλιοθήκη..

Ο Αλντεμπαράν φωτίζει ευλαβικά τη θλίψη μου..
Εγώ,που νίκησα μέσα σε χίλιες μάχες,το πρόσωπο που με το αίμα έβαψε τις λόγχες της φωτιάς,σε μάχες πορφυρές κάτω απο ουρανούς προδότες,εγώ,που σαν ατρόμητο πουλί διέσχισα ορίζοντες και μακρινές χώρες αγγέλων,ξέμεινα πια στην μοναξιά,παραδόθηκα,μονάχα η αγωνία της ύστατης στιγμής παραμονεύει στον καθρέφτη,χωρίς λάμψεις κι αυτή..

Ονειρεύτηκα τα παλάτια της Ρώμης και το Κολοσσαίο,το μαύρο αίμα και τα μυστήρια βλέμματα των μονομάχων,τη Σφίγγα της Αιγύπτου και τον μαγευτικό Νείλο,τα αιώνια καραβάνια και μια απρόσμενη αμμοθύελλα..
Τους πανύψηλους πύργους στη Σκωτία και τη σιωπή μιας ερημικής γαλλικής πεδιάδας,τα ισπανικά ερωτικά τραγούδια και μια βαρκάδα νυχτερινή στη Βενετία,το ξημέρωμα στην έρημο και την σπείρα του Γαλαξία να χαράζει βαθιά το στερέωμα..

Ίσως να μην υπήρξαν ποτέ όλα αυτά,να ζούν μόνο μες το μυαλό μου..
Κάποιος θεός μπορεί να με ονειρεύεται,εμένα και την μελαγχολία μου,τα μικρά γιασεμιά που λατρεύω,τα σκονισμένα βιβλία και τις παράξενες εμπνεύσεις,τους στίχους που γράφω γεμάτος πόνο αυτή τη νύχτα που είμαι μόνος κι ονειρεύομαι τον εαυτό μου να ονειρεύεται πως κάπου Αλλού υπάρχει..

Σφυρίζουν τα τρένα μακριά,η ομίχλη απλώνεται στα στενά και οι σκιές σαν πάντα παραμονεύουν σιωπηλές.
Κάποτε πρέπει να υπήρξε μια στιγμή που μες απ το σκοτάδι,ο πεινασμένος θάνατος έδειξε τα σαγόνια του με λύσσα μα εκείνος ο άνθρωπος δε τρόμαξε ποτέ.
Η μυστική φλόγα των γενναίων ψυχών που συντρίβει τον τρόμο και σκορπά ελπίδα παντού,ζωντανεύει ξανά πάνω στο χλωμό πρόσωπό μου που χαμογελά ανυποψίαστο μέσα στον σκοτεινό καθρέφτη..

Μετά απο καιρό,αγκαλιάζω επιτέλους την μοίρα..