Το ημερολόγιο ενός γενναίου Συννεφοπεριπατητή Μέρος Β.

Σελίδα 1652η.

Έχω αράξει την ιπτάμενη κάντιλακ πάνω στη Σιέρα Νεβάδα κι αντικρύζω έκθαμβος ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα που ζωγραφίζεται στο βάθος του ορίζοντα πάνω απ την έρημο Μοχάβι.
Τα ψηλά βουνά είναι γεμάτα με επικίνδυνα φαράγγια και μυστηριακές σπηλιές και τα γυμνά βράχια αποκτούν μια απόκοσμη λάμψη καθώς τα λούζει το λυκόφως..
Θυμάμαι ήταν τότε που είχα την νταλίκα κι έκανα τα υπερατλαντικά ταξίδια(αλήθεια πότε ήταν,σίγουρα πολύ πρίν γνωρίσω την αδελφότητα των Ποιητών της Πολύς Τρέλας και μυηθώ στα μυστήρια του Σύμπαντος).
Έχωνα επιδέξια το Scania μέσα στο καράβι,1 μήνα θέλαμε να διασχίσουμε τον άγριο Ατλαντικό,Κολομβία,Εκουαδόρ,Περού,όλη τη νύχτα στο τιμόνι,κουβαλώντας όπλα μέσα στις μπανάνες,ξενύχτια και μεθύσια απελπισμένα,είχα σηκώσει όλα τα καζίνο,Ελ Ντιάμπολο με φώναζαν οι μελαχρινές τσικίτες,γνώρισα κι έναν Μεξικανό πιλότο,είχε έναν παπαγάλο που έβριζε όλη την ώρα σε τρείς διαφορετικές γλώσσες,καλός άνθρωπος,το σκάγαμε τις νύχτες με μια κόκκινη ντακότα και φωτογραφίζαμε κρυφά τα ούφο μες την έρημο της Αριζόνα..
Όμορφες εποχές,δύσκολες...αλλά ζούσαμε...ζούσαμε...


Σελίδα 1710η.

Πετώ με το καταπληκτικό μου Ζέπελιν προς το Καμερούν,θα συναντήσω τον ιθαγενή φίλο μου Σούμακ ψηλά στο Φαλακρό Βουνό.Θα σχεδιάσουμε αλλόκοτα σχέδια πάνω σε σταχτοκόκκινα πετρώματα και θα εμπορευτώ ανακάρδιο απο τους ντόπιους Σουαχίλι.
Έχω μαζί μου την αδίστακτη Σέρι,είναι η καλοσυντηρημένη Remington καραμπίνα μου,με σχέδια επικών μαχών στη λαβή.Αν με φάνε τα λιοντάρια που υπάρχουν άφθονα εκεί και δε γυρίσω πίσω ποτέ,πείτε στην παγοκολώνα Μαρλέν πως η σκιά που της ψιθύριζε ακατάληπτα ερωτόλογα έξω απ το παράθυρο τις νύχτες,ήμουν πάντα εγώ!
Δε θα την ξεχάσω ποτέ!


Σελίδα 1799η.

Έχω ένα μελαγχολικό μπιμπελό και μια δύστροπη σπάνια νυχτοπεταλούδα,μου αρέσουν πολύ τα κόμικς,ο Τιραμόλα,ο Σεραφίνο,ο Λοχαγός Μάρκ κι ο Μίστερ Μπλούφ,παράφορα με συναρπάζουν όλες οι βουβές εξπρεσιονιστικές ταινίες και τα χλωμά πρόσωπα των πρωταγωνιστών τους,οι ονειρώξεις του Λωτρεαμών και τα φανταστικά ταξίδια του Μπόρχες όταν πια είχε τυφλωθεί εντελώς,οι Αργοναύτες του Αραγκώ και οι περιπέτειές τους στην Άγρια Δύση,οι Πυραμίδες στον Άρη,η Κρίγια Γιόγκα,ο χορός των Σούφι,η οραματική γεωγραφία,ο Γαλαξίας του Σομπρέρο,οι μπερδεμένοι στίχοι στο Νεκρονομικόν,τα βουντού της Καραιβικής,τα μυστικά σύμπαντα των σαμάνων,οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες,τα εφιαλτικά,μονότονα χαμόγελα των σάιμποργκ,οι νυχτερινές αστραπές και τα Ζώντα Νέφη(ακόμα κυνηγάω εκείνες τις άτιμες Συλφίδες).
Ποτέ δε μου άρεσαν τα ρολόγια αλλά απο πάντα με συγκινούσε η ιστορία της Μαρκησίας ντε Πομπαντούρ..


Σελίδα 1831η.

Είδα ένα όνειρο πως ήμουνα Βουσμάνος ιερέας στην έρημο Καλαχάρι κι έκανα βουντού φτύνοντας ξόρκια μαγικά στον άνεμο,είχα βαφτεί με άσπρα χρώμματα και χόρευα κάτι σαν σέικ αλλά λίγο πιο κομψό και ρυθμικό θα έλεγα,στο κεφάλι φορούσα φτερά γύπα και στο λαιμό κολιέ από οστά νανοκροκόδειλου,είχα και μια ύαινα κουτσή που σε κάθε ουρλιαχτό μου κουνούσε την ουρά της ρυθμικά και μου κλεινε επιδεκτικά το μάτι,κάποιος λέει μου πέταξε έναν κοκοφοίνικα και με βρήκε στο κεφάλι,έτσι ξύπνησα..
Τί παράξενο όνειρο!!
Ποιός ξέρει πάλι τί θα μου συμβεί..


Σελίδα 1894η.

Φεύγω καβάλα στον άνεμο και χωρίς δάκρυα για ένα παράτολμο ταξίδι στη Λεβανία μαζί με μέλη της Λέσχης του Ηλίθιου Περπατήματος(προσωπικά έχω επιλέξει το ανάλαφρο στύλ του Μεθυσμένου,πολύ μου αρέσει επίσης και το χοροπηδηχτό στύλ Καγκουρώ αλλα οφείλω να ομολογήσω πως με κουράζει λίγο).
Θα σας στέλνω σήματα κωδικά μες τα παράσιτα των ραδιοφώνων και κρυπτικά σφυρίγματα μες τις συχνότητες των ραδιοτηλεσκοπίων.
Πείτε στην αδιόρθωτη Μαρλέν να ταίσει το μικρό τσιουάουα και μην διανοηθεί να πουλήσει το παλιό πιάνο που έχω στο σαλόνι γιατί ξέρει αυτή...


Σελίδα 1982η.

Ξημερώματα και βάδιζα μονάχος σ'ένα σκοτεινό σοκάκι του Άμστερνταμ.
Όλη τη νύχτα έπινα τεκίλες στο μπάρ του φίλου μου Μπάμπης ο Φυστίκης,χρόνια στα καράβια,ερωτεύτηκε μια μικρή Ολλανδέζα και ξέμεινε εκεί.
Ήταν κι ένας ασπρομάλλης γέρος μ'ένα παράξενο καπέλο που είχε φτερά κύκνου στην κορφή κι όλη τη νύχτα διηγούταν ιστορίες,κέρναγε σφηνάκια αυτός κι εγώ έκανα πως καταλάβαινα τί μου έλεγε.
Ευτυχώς κατάφερα και ξέφυγα όταν λιποθύμησε κι ετσι βγήκα ζωντανός απο εκεί μέσα.
Ο άνεμος φυσούσε απαλά μεσα στα ρούχα μου και το φώς του φεγγαριού έλουζε τα ψηλά κτίρια,κακάσχημα γκαργκόιλς με κοιτούσαν επίμονα καθώς περνούσα κάτω απο μια παλιά εκκλησία.
Ξαφνικά,ένιωσα μια απερίγραπτη ανατριχίλα,γύρισα πίσω μου κι αντίκρυσα μια μαυροντυμένη σιλουέτα με χέρια ορθάνοιχτα έτοιμη να με αρπάξει μες την σκοτεινή αγκαλιά της!
Τινάχθηκα στον αέρα κι επιτυγχάνοντας σαν πάντα μια τέλεια λαβή,την αποκεφάλισα ακαριαία
με το κοφτερότατο Χατόρι Χάντζο σπαθί μου.
Άσπρο υγρό χύθηκε στο πεζοδρόμιο κι ένας αλλόκοτος ήχος απο μικρά βραχυκυκλώματα ακούστηκε για λίγο κι έπειτα σταμάτησε με ένα απότομο σφύριγμα.
Η καταραμένη συμμορία των Τρελών Σκίουρων (Γάλλοι αεροπειρατές) έχουν γεμίσει τον πλανήτη με μοχθηρά ανθρωποειδή ρομπότ προσπαθώντας να με εξοντώσουν.
Ευτυχώς που το φοβερό ένστικτό μου δε με προδίδει ποτέ.
Κοίταξα τριγύρω μου,απόλυτη ησυχία..
Άναψα ένα κουλουάζ και συνέχισα το δρόμο μου,νύχτα,στα στενά του Άμστερνταμ,χαμένος μες το αόρατο όργιο της πόλης,σκιές με παρακολουθούσαν,έκανα ατάραχος πως δεν τις έβλεπα..


Σελίδα 2109η.

Αφήνω ένα συμπαθητικό ομοίωμά μου στην κουζίνα και φεύγω για ολιγοήμερες διακοπές στην Κούφια Γή,μαζί με κάτι ροκαμπίλι νταλικιέρηδες απο την Καλιφόρνια(θα μεταφέρω πολλά δώρα στα νανάκια,καιρό είχαμε να τα πούμε.)
Έχω αφήσει την ιπτάμενη κάντιλακ για σέρβις στον Κύρο Γρανάζη,χάλασε ο ασύρματος και δε μπορώ να μιλήσω στα VHF με τους Παρτιζάνους του Αντίκοσμου,οργανώνουμε μια μικρή επανάσταση στη Χώρα του Ποτέ,βαρεθήκαμε όλο τα ίδια,πού θα πάει θα τον ξυρίσουμε τον Κάπταιν Χούκ.
Είχα πεί απο πρίν στον Κύρο αλλά ασχολείται συνέχεια με την κατασκευή ενός πυρηνοκίνητου σκέιτμπορντ για το μικρό,μαλτέζικο σκυλάκι του,τί τραβάει κι αυτός..
Σε περίπτωση που πλησιάσετε την οικεία μου νυχτερινές ώρες μή τρομάξετε απ τις προειδοποιητικές βολές ηχητικών κανονιών,ως συνήθως,τέτοιες ώρες,τα πιστά αντίγραφά μου παρουσιάζουν αποκλίνουσα συμπεριφορά.

Υ.Γ1. Πωλείται κινητό σε σύνδεση με τον Αλλόκοσμο,δωρεάν ονομαστικός κατάλογος ξωτικών και νεράιδων,ανθρωποειδές κατασκευασμένο εξολοκλήρου στο χέρι,με δυνατότητα ομιλίας χιλιάδων διαλέκτων (περιλαμβάνει τη δυσνόητη γλώσσα των Ινδιάνων Σαγιέν και των ανθρωποφάγων Πυγμαίων).
Παρακαλώ όσοι στέλνετε τις προσφορές,στη γνωστή διεύθυνση Λόρδος Μπένετ,τελευταία ψαροκαλύβα,στην άκρη στα βράχια,Μotu Uta,Ταιτή,να σημειώνεται στο πίσω μέρος του φακέλου τη φράση TRIGONO IN TRIGONUM CENTRI,γράμματα χωρίς την σημείωση αυτή δε θα ανοίγονται καθόλου και θα καταστρέφονται δια παντός με βομβαρδισμό ακτίνων υψηλής ενέργειας.

Υ.Γ2. Σημείωμα για τον επιστήθιο φίλο Χάρης ο Πινέζας.

Αγαπητέ Χάρη,

Δε μπόρεσα να παρευρεθώ στο ετήσιο συνέδριο των Discordians στην Ουράνια Γαλλία.
Έλειπα σε ταξίδι στην μακρινή Παραγουάη,παρέα με κάτι αλκοολικούς λαθρέμπορους,είμασταν χωμένοι βαθιά μεσα στις ζούγκλες του Ισημερινού.
Άσε..πού να σου τα λέω..πολύ πιοτό..όλο το βράδυ χορεύαμε μεθυσμένοι γύρω απ τη φωτιά,αγκαλιά με εξημερωμένα ανακόντα,χαμός έγινε..
Θα σου στείλω ραβασάκι με αλεξίπτωτο μόλις ξημερώσει να σε ενημερώσω για τις λεπτομέρειες.
Τέλη του μηνός είμαστε καλεσμένοι στη Τζαμάικα,στην ετήσια γιορτή των Μεγαλόπρεπων και Διαβόητων Καθαρμάτων(βετεράνοι πειρατές της Καραιβικής,τους ξέρω απο παλιά),κοίτα να σιδερώσεις το φράκο σου και να αγοράσεις επιτέλους εκείνο το αστραφτερό παπιγιόν απο δέρμα κόμπρας που είχαμε δεί στη Μαδρίτη,εκεί στην μελαχρινή οπτασία..ξέρεις εσύ..
Το νού σου τα ξημερώματα για την ιδεολογική οβίδα μου,μη σε φοβίσει ο σφυριχτός θόρυβος,καθώς ανοίγει το αλεξίπτωτο αργεί να σταματήσει λίγο η προπέλα..
Ακόμα περιμένω να μου στείλης το ελιξίριο που είχαμε συμφωνήσει εκείνη τη βροχερή νύχτα στην πόλη της Μπρούζ,θυμάσαι;.....