Θυμάμαι εποχές που τα κορίτσια φορούσαν fly μπουφάν,στο λαιμό με κορδόνι ένα σταυρο δεμένο,είχαν τα τζιν γραμμένα και τα γόνατα γυμνά....Ανέμιζαν μπλούζες μουσκεμένες σε συναυλίες του καλοκαιριού και σκάλιζαν στα παγκάκια ονόματα από αγάπες μυστικά μες την καρδια κρυμμένες.....Στο δρόμο βλέπω ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο στη βροχή,μετά φωνές,καυγάς,μια κοπέλα τρέχει στο σκοτάδι,αυτός με το χέρι τεντωμένο σφίγγει στα δάχτυλα μια vera....Ένα περιστέρι φτερουγίζει μουσκεμένο πάνω απ τις καμινάδες,περνα τα σύννεφα,πετα μακριά μέσα στο σύμπαν,μια σκιά αυτοκτονεί μες το πηγάδι,η νύχτα κλαίει δυο φορες,αστραπές βιάζουν τον πρόστυχο ουρανό.....Δεν αντέχω thee μου,πως να σε πλησιάσω,τρέχω τυφλός σε καρμανιόλες,στο τέλος της στροφής μια άδεια κάννη που καπνίζει,μαύρο πουκάμισο γεμάτο σκάγια αιμορραγεί! Θα κοιμηθώ ξανά με εφιάλτες σταλακτίτες κοφτερούς,σαν νυχτερίδας λείψανο που σπαρταρά σε σπήλαιο θανάτου,εύχομαι να μην πεθάνω μέχρι να ρθει η άνοιξη.....Μια κούκλα ξύλινη στέκει σκυφτή πάνω στο ραγισμένο κομοδίνο,ξεφτισμένα χρώματα κάτω απ το κοντό παντελονάκι,βλέμμα ακίνητο μέσα σε ματια γυάλινα,ένα δάκρυ σκαλισμένο στα χλωμά γεμάτα ακίδες μαγουλα....Καληνύχτα Πινόκιο.......κι απόψε η νεράιδα δεν ήρθε.............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου