Ώρες μαρτυρικές,δοσμένες σε μπουκάλια με ρακί,οι αναμνήσεις μου καίνε την καρδια,ένα γραμμόφωνο παλιό φαλτσάρει θλίψη,παρακαλά να σταματήσει,να γευτεί τη μαγική σιωπή.........Θέλω να χαθώ μέσα στα καλοκαιρια,στα χρυσά χωράφια,εκεί στο ακρωτήρι,με ξύλινους ανεμόμυλους,στα ερωτευμένα παγκάκια που σαπίζουν σε λιθόστρωτες πλατείες........Μα μένω πίσω,πάντα πίσω,σε μια αυλή με μαραμένα τριαντάφυλλα,αηδόνια σε κλουβιά βαλσαμωμένα,ένα άγαλμα νεράιδας ολόλευκο, με τα φτερά κομμένα..........Τα βραδια φυσα ο ζεστός livας και χώνεται στο μαύρο μου πουκάμισο,κοιτώ ιδρωμένος τα αστερια....και ψυχορραγώ.......Γράφω τα όνειρα μου σε χαρτί,τυλίγω τις πλευρές του,μια σαΐτα απογειώνεται,τα όνειρα στον άνεμο.....Τα ξημερώματα στέκομαι γυμνός μπροστά στον καθρέπτη,ακουμπώ το κορμί πάνω του,γλύφω με τη γλώσσα το κρύο γυαλί....Κάποτε θα βρω το θάρρος να τον χτυπήσω με τη γροθιά μου,να ραγίσει....Θα τον γλύψω απ άκρη σε άκρη,να κοκκινίσει.....Έτσι δε θα βλέπω αυτή τη μοναχική ομορφιά....την καημένη.....που όλο γερνάει,γερνάει......Οι skies με αποχαιρετούν......Ωραία νύχτα σήμερα......θα μπορούσα να κρεμαστώ στον κήπο...........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου