Είμαι ένας πολύ παράξενος άνθρωπος,με πολύ παράξενες συνήθειες και ζω σε έναν παρα πολύ παράξενο κόσμο!.....Έχω 4 κλουβιά με καρδερίνες,1 κουκουβάγια και πέντε παπαγάλους!Όταν κελαηδούν οι 4 κυριες σκούζουν οι τρελοπαπαγαλοι,όταν αρχίζουν να τρεκλίζουν σα μεθύστακες οι 5,τραγουδούν και λικνίζονται οι ερωτοκαρδερινες,η κουκουβάγια....... panta......αμίλητη...........Μου αρέσει να κοιτώ από κλειδαρότρυπες τους άλλους κόσμους πίσω από την πόρτα,γιατί υπάρχει άραγε πάντα μια πόρτα και πάντα ένα κλειδί,τι τα θέλω τόσα κλειδιά;..........Έχω έναν φανταστικό φίλο στη Τζαμαiκα,τον Tsaxmapatra,προχθές μου στείλε γράμμα πως ένας καρχαρίας του σκίσε τα δίχτυα,χαλώντας την ψαρια αλλα πρόλαβε και τον καμάκωσε στην ουρα,είναι πολύ γενναίος ο φίλος μου ο Tsaxmapatra!..........Μου αρέσει να βγαίνω έξω όταν χιονίζει,νοιώθω πως βρίσκομαι μέσα σε αυτά τα μπιμπελό,τις στρογγυλές σφαίρες που τις κουνάς και έπειτα βλέπεις μέσα ένα σπιτάκι,μια εξοχη να σκεπάζεται απαλά με χιόνι.....ποιος κουνάει τη δικη μου σφαίρα;στο δικό μου σπιτάκι;στη δικια μου εξοχή;.............Κάποτε έγραψα τα μυστικά μου σε ένα γράμμα που το ταχυδρόμησα χωρίς όνομα σε έναν τυχαίο παραλήπτη,ξέρει τα πάντα για μένα αλλα δε ξέρει ποιος είμαι.......Σε κάποιο βουνό έσκαψα βαθιά και έκρυψα ένα σεντούκι,μέσα στο οποιο έγραψα λεπτομερώς τα στοιχεια μου,τη μέχρι τότε ζωή μου,τις κοινωνικές αντιλήψεις της εποχής,άφησα εκτενή οικοδομικά σχέδια και χάρτες της πόλης και της χώρας μου,νομίσματα και φωτογραφίες,έναν αναπτήρα,ένα μπουκάλι κρασί,τη βίβλο,ένα παπούτσι και μια φυσαρμόνικα.Αν στο μακρινό μέλλον κάποιος το ξεθάψει θα είναι η πληρέστερη και μια σημαντικότατη αρχαιολογική ανακάλυψη!..........Μου αρέσουν τα καπέλα,αυτά που μοιάζουν με ιπταμενους δίσκους κι όταν τα πετάς στον αέρα στριφογυρίζουν σαν ufo,ίσως κάποτε πετάξω ένα ψηλά και δε θα γυρίσει πίσω,θα το ρουφήξει μια εξωδιαστατικη πύλη και θα προσγειωθεί σε μια παραλια,όπου θα το βρει σε ένα πρωινό περίπατο ο παραλλhλoς μου εαυτός!.............Κάποτε χαιρέτησα έναν ερωδιό.....Μου αρέσουν τα λουλούδια αλλα και οι πεταλούδες γιατί είναι πεταλούδια,πεταχτά λουλούδια!...........μου αρέσει να απαγγέλλω ποιήματα στο φεγγάρι και να φωνάζω στη πανσέληνο "ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΑΔΟΘΩ ΠΟΤΕ!!!!!!!"............Μέσα σε ένα μπουκάλι έγραψα "ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΑΓΑΠΩ" και το πέταξα μες τη Μεσόγειο σε ένα ταξίδι προς τη Κύπρο........Κάποτε κουβάλησα μια σπασμένη καρεκλα σε υψόμετρο 1800 μέτρων και έβγαλα μια φωτογραφία με τον εαυτό μου καθιστό δίνοντας της για τίτλο "ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΣΤΙΣ ΣΤΕΓΕΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ" και την έστειλα σε μια λογική κυρια που μου είχε πει πως είμαι τρελός για δέσιμο γιατί δεν πήγα για καφέ μαζί της αλλα προτίμησα να ανεβώ στη Πίνδο!............Μου αρέσει να ανακρίνω τα σκαλοπάτια να μου πουν όλους αυτούς που πάτησαν πάνω τους αλλα και αυτούς που προσγειώθηκαν πάνω τους.....Μου αρέσει να χορεύω με τις skies,ακούγοντας τον σπαραχτικό ήχο δαιμονικών βιολιών και τους συριγμούς,τις σφυριχτές φωνές των ξωτικών......Μου αρέσει να κοιτώ τις νύχτες με το τηλεσκόπιο μου την Andromeda,τις Pleiades,να φαντάζομαι πως μπορώ να πετάξω μακριά στο σύμπαν,να γεμίσουν τα ματια μου νεφελώματα,να χαϊδέψουν τα χερια μου τους γαλαξίες.....Θα θελα να είμαι κυνηγός ανεμοστρόβιλων στο Kansas City,να τρέχω μέσα στους σιτοβολώνες,κυνηγός κυνηγημένος.....να πιω κρασί μέσα σε κέρας,στα σχιστά φαράγγια της Σκανδιναβίας,τσουγκρίζοντας με το theo Οντiν και τους πολεμιστές του στα κάστρα της Βαλχάλα.....Να φύγω στην άλλη άκρη της γης,στη χωρα των Aμποριτζινων,να βλέπω υπέροχα ηλιοβασιλέματα καθιστός πάνω στα βράχια,στις απέραντες ερημικές εκτάσεις εκεί όπου τα καγκουρό φανερώνονται μες από τη σκόνη σαν φαντάσματα,κυνηγώντας τον άνεμο!!!!......Θέλω να δω μια εκκλησια δίχως σταυρο,χωρίς εικόνες και κεριά,χωρίς το δίσκο για τους φτωχούς,χωρίς παπάδες και ευαγγελια,μονο πιστούς,με αληθινά δάκρυα στα ματια,μικρά παιδιά να προσεύχονται σιωπηλά.........Χτες στο όνειρο μου είδα μια αφρικανική ζούγκλα,λιοντάρια,ελέφαντες και αντιλόπες,χαμένους εξερευνητές,κυνηγούς κεφαλών με στριφογυριστές πίπες,Πυγμαίους και Ζουλού,έναν πάνθηρα αποσβολωμένο,να κοίτα τη πανσέληνο με δόντια ματωμένα,ένα γαλάζιο εξωτικό πουλί σε έναν καταρράκτη και έμεινα τρεμάμενος,με χείλη σφιχτά να σπαράζω πάνω στο κρεββάτι,ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΕΓΩ...ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ.....ΝΑ ΑΝΤΙΜΑΧΟΜΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ...................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου