Έδεσα το σάκο με τις κονσέρβες και το ουίσκι στη μαύρη ξεφτισμένη σέλα.Ανέβηκα στο άλογο και ξεκινήσαμε,ο σκύλος μου ο Αμέθυστος μας ακολούθησε.Αφήσαμε πίσω το Colorado City και κατευθυνθήκαμε προς τη Mesquite,η ζεστη ήταν αφόρητη,κολλούσε η σκόνη στο πρόσωπο και τα ματια,ο δρόμος κακοτράχαλος πλήγωνε το Σύννεφο,το καφετί μου καπέλο δεν έφτανε να κρατήσει ίσκιο,γύπες πετούσαν από πάνω μας.Αργά το μεσημέρι περάσαμε τη πόλη και πήραμε το μονοπάτι των ινδιάνων Χόπι ανεβαίνοντας για το ορος Trumbull,διαβήκαμε φιδίσια στενά μέσα στα βράχια,οι πέτρες κυλούσαν στις βαθιές χαράδρες,το Σύννεφο πατούσε σταθερά,ο Αμέθυστος ξετρύπωνε σαύρες κάτω από τα αγκάθια.Ο ήλιος έdυσε πίσω από τα βουνά,συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε με το λιγοστό φως της Σελήνης που έλαμπε ψηλά,τα τσακάλια μας ακολουθούσαν γρυλίζοντας,έβλεπα skies να σαλεύουν πίσω από τους κάκτους,ο Αμέθυστος ανήσυχος χωνότανε στα πόδια του αλόγου.Φτάσαμε έπειτα από ώρα σε ένα άνοιγμα και μπροστά μου αντίκρυσα σκοτεινό το Grand Canyon,ήταν επιβλητικό,τεράστιο,μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι υπήρχε μονο το βαθύ χάσμα.Κατέβηκα από το άλογο κι άναψα μια φωτιά με αγριόχορτα,άνοιξα μια κονσέρβα για τον Αμέθυστο και έριξα λίγες ξερες φλούδες πατάτας στο Σύννεφο.Ξάπλωσα πάνω στο βράχο δίχως κουβέρτα,με το καπέλο μου για μαξιλάρι,έβγαλα απ το γιλέκο ένα κομμάτι hardtack και το μούσκεψα με νερό για να το μασήσω.Τα αστερια χάραζαν τις τροχιές τους στον ουρανό,το αλκοόλ έκαιγε τον λάρυγγα μου,άκουγα τα τύμπανα των ινδιάνων μακριά και έφτυνα λίγο ουίσκι στη φωτιά για να φουντώσει,το μυαλό κουρασμένο ζαλίστηκε,ένας κροταλίας πλησίασε και στάθηκε διπλα απ τις φλόγες.Όλη τη νύχτα μιλούσα με τον σκύλο μου,του είπα για τα ταξίδια που χα κάνει με ένα ιστιοφόρο στη Βραζιλία και το Περού,στο Μαρόκο και στο Cabes,στις ακτές της Γροιλανδίας και στο Kuro Siwo,όλα μέσα σε μια λεκάνη γεμάτη κοχύλια και βρώμικο νερό.Του διηγήθηκα ιστορίες για μάχες ηρωικές με δράκους και θηρία,προδότες πειρατές και κλεφτες αμαξών,Κινέζους πολέμαρχους και Κύκλωπες,όλες μέσα στο στοιχειωμένο δασος που τρύπωνα μικρός,με το ακονισμένο ξύλινο σπαθί μου και τα πόδια γεμάτα πληγές απ τις τσουκνίδες.Μεθυσμένος παραμιλούσα στην ερημιά,χαμένος κοιτούσα τις σπίθες κατακόκκινες να χορεύουν απαλά,σημάδευα και πυροβολούσα το fegggari,τα σκουριασμένα εξάσφαιρα γεμάτα άμμο,η μπότα μου με στένευε γιατί είχα μέσα της κρυμμένο έναν χρυσό σουγιά,τον αγόρασα από έναν παλιατζή τυφλό στο Lake City,για δυο πούρα και ένα φτερό αετού.Έπαιζα με μια φάλτσα φυσαρμόνικα ένα μπλούζ του Francis Brown και σιγοτραγουδούσα ´´Stranger you know i would like to be your friend but i have not the time to stay,i know this is not the life for me,i wish a little runaway,a run run run runaway´´,ο σκύλος μου χοροπήδαγε γύρω απ τη φωτιά και δάγκωνε σκόρπιους κάτω απ τις πέτρες,ο άνεμος έφερνε ψιθυρους απ τα φαντάσματα των χρυσοθήρων που σάπισαν μέσα στα ορυχεία,κέρναγα τον κροταλία ουίσκι στην υγιεία του Μεγάλου Αρχηγού των Ναβάχο Tamahay,20 pesos στην τσέπη και αυτά κουρελιασμένα,άφησα όλα μου τα λεφτά στο Rainy Day Saloon,σε μια πόρνη μεξικάνα απ το Machado.Ανέβηκα ψηλά στα βράχια και ατένισα τον ουρανό,στην άκρη της αυγής είδα το μεγάλο αρχαίο πνεύμα Kogiot,κοίταζε τους κόσμους να στριφογυρνούν μες τη μαυρίλα της νύχτας,όλα τα έχει δει,όλα τα ξέρει,έβγαλε μια μακρόσυρτη κραυγή κι έπειτα περπάτησε απαλά πάνω στο στερέωμα και χάθηκε πίσω απ τις κορφές.Άρχισε να ξημερώνει,οι ακτίνες του ηλιου ξεχύθηκαν στο φαράγγι,οι skies χώθηκαν μες τις σπηλιές,όλα χρωματίστηκαν με ένα υπέροχο ροζ,το θέαμα ήταν πανέμορφο,ένα δάκρυ κύλησε στα ανεμοδαρμένα μαγουλα,παραδομένος στην ένταση της στιγμής σήκωσα ασυναίσθητα το πιστόλι και πυροβόλησα βαθιά μέσα στο χάσμα,η ηχώ από τον κρότο ταξίδεψε ολόγυρα σαν βροντή,διέσχισε τις χαράδρες και χάθηκε στον ορίζοντα.Ο σκύλος μου τρόμαξε και άρχισε να γαυγίζει,γύρισα πίσω βιαστικά,φόρτωσα τα πράγματα στο Σύννεφο κι έσβησα τα τελευταία κάρβουνα της φωτιάς.Πρέπει να ξεκινήσουμε,έχουμε δρόμο πολύ,θα κατεβουμε το βουνό από το επικίνδυνο μονοπάτι των Xoualapai γεμάτο ληστές και πολεμοχαρείς ινδιάνους,μας μείναν μονο 5 σφαίρες,πρέπει πάση θυσία να φτάσουμε στο Truxton,στο ράντσο του φίλου μου Jay ´´Tonto´´ Silverheels ,να χαιρετήσω τη γλυκιά Ruby Mae,θα μας φτιάξει τηγανiτeς και τα υπέροχα quesadilla με το καυτό τσίλι και ο γερο Jay θα με κεράsει pico de gallo,mono autos to ftiaxnei etsi,έπειτα θα τραβήξουμε νότια περνώντας έξω από την πόλη φάντασμα Valentine,θα ξεχειμωνιάσουμε στο δασος του Prescott,στην καλύβα του κυνηγού Kermit Maynard,τρώγοντας βραστό κρέας αρκούδας και ψημένο λίπος κάστορα που αρέσει στον Αμέθυστο.Tην άνοιξη θα φύγουμε για τo Tucson,να συναντήσω τον Αρχηγό Tecumseh,θα του δώσω τον χρυσό σουγιά για 2 κάσες ουίσκι,μέχρι εκεί φτάσανε οι λαθρέμποροι του Finix,θα κυνηγήσουμε βίσwνες στh Green Valley κι έπειτα θα κατευθυνθούμε για το El Paso και τον ποταμό Rio Grande,να σκάψω στις όχθες του για χρυσαφι κι αν θα μαστέ τυχεροί θα αγοράσω μια καινούρια σέλα και γερά πέταλα για το Σύννεφο.Thα κάνουμε τη μεγάλη βόλτα στην Αγρια Δύση,μονοι μέσα στη νύχτα,θα διασχίσουμε την έρημο βαδίζοντας κάτω απ τα αστερια,ο σκύλος μου θα κυνηγά τους αρουραίους κι εγώ θα φυσώ φάλτσα την ταλαιπωρημένη φυσαρμόνικα τραγουδώντας τα μπλούζ των cowboys sthn erhmia ´´A cowboy must always have a trail,don´t you hear?Coyote is calling! Ride dear boy! where the canyons have no bottoms and the mountains reach the sky! Kind Lord i wish no rest for my horse,have no place to stay,i need only the wind,a new run run runaway..................´´
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου