Τα κατάφερα,ένα κομμάτι χαρτί,ένα σπασμένο μολύβι κι ένας αναπτήρας,θησαυρός!Μέτρησα 53 παλάμες στο πάτωμα,από τοίχο σε τοίχο.Ταβάνι δεν είδα ακόμη!Όταν πρωτομπήκα δεν κρύωνα,τώρα παγώνω,πρέπει να χειμώνιασε.........Σχεδόν 10 δευτερόλεπτα φως όταν ανοίγει ο φύλακας το πορτάκι,μετά απόλυτο σκοτάδι!Δε μπορώ να κοιμηθώ εύκολα,σπαράζω σακατεμένος,νοιώθω να με χαϊδεύουν φίδια,πλοκάμια τυλίγονται στο σώμα μου.........Κάθε φορα ξαπλώνω σε διαφορετική γωνια,κάθε γωνια κι ένα ενοίκιο,υποσχέθηκα στις skies να πληρώσω κάποτε για όλα,μέχρι χθες 412 δόσεις!Πιο πολύ μου αρέσει να κουρνιάζω δεξιά απ τη σιδερένια πόρτα,οι τοίχοι εκεί μου φαίνονται πιο λείοι,το πάτωμα λιγάκι μαλακό........Όταν νοιώθω ασφυκτικά μονος χώνω το κεφάλι μες το πουκάμισο και τραγουδάω,ανοιγοκλείνω τα ματια μου και βλέπω ροζ αστραπές,πολύχρωμους πολυελαίους,ορίζοντες μου γνέφουν! Τη μέρα που με τσάκισαν στο ξύλο μίλησα με το theo,τον έβριζα διαρκώς! Διψούσα τόσο πολύ κι έπινα το αίμα απ τις ανοιχτές πληγές μου μα ξεραίνονταν στα χείλη κι έτσι διψούσα όλο και περισσότερο,αβάσταχτο μαρτύριο κι Αυτός με χλεύαζε,ήταν απών,στρογγυλοκαθόταν στο θρόνο Του..........Άμα δε πονάω πολύ στέκομαι όρθιος με τα χερια ανοιχτά,ακροβατώ,όσο αντέχω,μου λείπουν όμως τα καρφιά κι ένα αγκάθινο στεφάνι..........Κάποιες στιγμές νοιώθω ένα ψύχος να με περικυκλώνει,ανατριχιάζω και δακρύζω,είμαι σίγουρος πως τριγυρνούν φαντάσματα εδώ μέσα! Κουλουριάζομαι και αρχίζω να μετράω παίρνοντας βαθιές ανάσες,μια φορα έφτασα μέχρι το 665 κι έπειτα λιποθύμησα........Μου φέρνουν ρύζι άψητο και αρακά κατεψυγμένο,είναι τα μονα μου παιχνίδια!Είχα συλλάβει και μια μύγα,προσπάθησα και κατάφερα με πολύ κόπο να της βγάλω τα φτερά.Ήταν πολύ καιρό μαζί μου,σε αυτή φανέρωσα όλα μου τα μυστικά,πριν ξαπλώσω τη νανούριζα ψιθυριστά........Κάποια μέρα όταν ξύπνησα,ψηλάφισα το πάτωμα μα δε τη βρήκα,ίσως τη πλάκωσα στον ύπνο μου,ίσως δραπέτευσε,ποιος ξέρει.........Συχνά διπλώνομαι από τους πόνους,πικρή χολή στα χείλη μου,τα δόντια μου τρίζουν,κομμάτια σπασμένα καταπίνω,ψήνομαι στον πυρετό........Πήρα την απόφαση να δαγκώσω τις φλέβες μου,να ξεσκίσω το δέρμα,να φτάσω βαθιά σαν τσακάλι σε λαιμό ζαρκαδιού,ελπίζω να μη φωνάξω!Αν είμαι τυχερός το κορμί μου θα στραγγίσει πριν με βρούν.......Κάποτε ήμουν ταχυδρόμος,είχα ένα όμορφο ποδήλατο και μια δερμάτινη τσάντα,κάθε πρωί χαιρέταγα τις τριανταφυλλιές μου και τάιζα τους ζαβολιάρηδες σκίουρους στο πάρκο.Είχα όμως κι ένα πιστόλι.......Μια μαύρη μάσκα,μια γραφομηχανή και τη τσάντα γεμάτη προκηρύξεις το βραδυ!Ήμουν νέος,ονειροπόλος επαναστάτης αλλα με χαρακτήρισαν τρελό,παρανοϊκό!Όταν πέρασα τα κάγκελα χειροπόδαρα δεμένος,στον ουρανό είδα πουλια.......Ελευθερα πετούσαν! .......Ανάθεμα ως εδώ! Δεσκέφτομαιτίποταδεπονάωδεβλέπωτοαίμαδεσταματάωτοέναδαγκώνωμετοάλλογράφωφτύνωξαναδαγκωνωζαλάδαζεστηγλώσσακάψιμουγρόπάτωμαάγγελοι έ σ βη σ ε ο α ν α πτή ρα ς παρ α λύω Μ Α ΡΚ ΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου