Ο Κόσμος των βιβλίων.

Ένας σπαραχτικός ήχος βιολιού και η τρεμάμενη ανάσα των κεριών να χορεύει με τις σκιές..
Μοναξιά,νοσταλγία και μια άσχημη νύχτα κλεισμένη έξω απ το παράθυρο..
Λίγο πιο πέρα ένα χαμηλό εβέννινο τραπεζάκι με χρωματιστές φιάλες κρασιού κι απέναντι η βιβλιοθήκη,γεμάτη με κάθε λογής βιβλία,σε διάφορα χρώματα και σχέδια,σε όλες τις γλώσσες,διηγήματα που κόβουν την ανάσα,εξομολογήσεις ψυχών που κέρδισαν την αιωνιότητα,σκέψεις στοιχειωμένες,αναμνήσεις χαμένων πολιτισμών,τραγικοί έρωτες,έπη,κατάρες,αρχαία μυστικά, εφιάλτες,ρομαντισμός,εκκεντρικές περιγραφές και φιλοσοφικές προεκτάσεις,η αγωνία και το σταδιακό βύθισμα στην μυστική ιστορία των ιδεών,βιβλία σύμπαντα που γοητεύουν και καθηλώνουν.

Μέσα στο σκοτάδι ονειρευόμαστε αλλιώτικες ζωές και γράφουμε,αποτυπώνουμε τις ελπίδες,τις ανάσες μας πάνω στο χαρτί,οι καρδιές μας χτυπάνε δυνατά μες τις σελίδες και τί καταπληκτικό,μπορούμε να μοιραστούμε αυτά τα καρδιοχτύπια,να εισπνεύσουμε τις ελπίδες και τους πόθους των συνανθρώπων μας διαβάζοντας τις δικές τους γραμμές,τις δικές τους εξομολογήσεις!
Μοιάζει σαν να γράφουμε ένα είδος Κοσμικού Ημερολογίου περιγράφοντας τις περιπέτειες μας σε αυτό τον κόσμο,σε αυτό το ταξίδι στο οποίο βρεθήκαμε χωρίς να ξέρουμε απο πού ήρθαμε και πού πάμε,είναι το πνεύμα μας που γράφει και διαβάζει τα βιβλία,είναι το αθάνατο πνεύμα μας που μέσα απο τα εύθραστα,θνητά μάτια μας αντικατοπτρίζει τον απέραντο κόσμο,υλοποιεί την φαντασία του,δημιουργεί τις πιθανότητες για το άπιαστο,το άφταστο,είναι το πνεύμα που δημιουργεί τον κόσμο!
Ο Κόσμος είναι το αίμα που τρέχει ζεστό αδιάκοπα στις φλέβες σου,τα τρελά ξενύχτια και οι αξέχαστοι έρωτες,το κέντρο του Γαλαξία,τα θλιμμένα ηλιοβασιλέματα και τα αποδημητικά πουλιά,οι στίχοι των καταραμένων ποιητών κι ένα παλιό τραγούδι,είναι οι αναμνήσεις,οι ψευδαισθήσεις,τα ιδρωμένα όνειρα,οι ακόρεστες επιθυμίες,μια τρελή έμπνευση ενός αλκοολικού ζωγράφου,το τηλεσκόπιο Χάμπλ,ένα άστρο μακρινό που σιγοσβήνει..
Κι όμως ο κόσμος χωράει μέσα στα γραπτά,εξελίσεται,επεκτείνεται,διατηρείται,χαρτογραφείται..
Η ζωή μας η ίδια είναι τόσο παράξενη κι αυτό φανερώνεται απλόχερα μέσα στα βιβλία,είμαστε παράξενα όντα που ζούν σε έναν παράξενο κόσμο και δεν είναι καθόλου παράξενο που η φαντασία μας μας κάνει να γράφουμε και να διαβάζουμε για τα πιο παράξενα και απίστευτα πράγματα!

Μέσα στις σελίδες της Λογοτεχνίας υπάρχουν τα πάντα,ότι μπορεί να φανταστεί ο νούς,η υπαρξιακή αγωνία,η ατόφια ομορφιά,εμπνεύσεις πυρακτωμένες,μυστήρια,αυτόχειροι εραστές,διαστημόπλοια,εξωγήινοι,απίθανες εφευρέσεις,χρονομηχανές,ναυάγια,πολιτείες στην άλλη άκρη του σύμπαντος,κλεψύδρες,καλειδοσκόπια,κρυστάλλινες σφαίρες,φεγγάρια και κομήτες,νεφέλες,μαγικά βιολιά,φαντάσματα,άνθρωποι με παράξενες ζωές,ήρωες εποχών αλλοτινών,η Τροία,το Ελτοράντο,η Ιθάκη..
Εξερευνώντας την Λογοτεχνία,νιώθεις σαν ν'αρμενίζεις μόνος σε μια απέραντη θάλασσα έκστασης,αφήνεσαι σ΄ένα ταξίδι γοητευτικό,γεμάτο συγκινήσεις,μελαγχολία,ρεμβασμούς..
Το εκστατικό,η φαντασμαγορία,αυτά τα υπέροχα αραβουργήματα λέξεων που κεντάει ο συγγραφέας είναι το χρυσάφι της ανθρώπινης ψυχής!
Ένα πολύτιμο,αλχημιστικό εργαλείο ικανό να μεταστοιχειώσει κάθε πόνο και αγωνία σε μια εμπνευσμένη ονειροπόληση,σε μια αφοσιωμένη περίτρανη ελπίδα που θα δικαιώσει κάθε πόθο!
Είναι το συγγενικό αίμα που τρέφει τον ίδιο τον αναγνώστη,η καρδιά που χτυπά μέσα σε κάθε σώμα,το συλλογικό ρέκβιεμ ολάκερης της ανθρωπότητας!
Τα βιβλία είναι σύμπαντα για τολμηρούς ταξιδιώτες,πύλες εισόδου σε εναλλακτικές πραγματικότητες,κάθε φορά που φανταζόμαστε κάτι,το πνεύμα μας ταξιδεύει στην άλλη μεριά,στις ονειρικές χώρες και έκθαμβο παρατηρεί τα μυστήρια,τα θαύματα,τις διεργασίες που συντελούνται και επηρρεάζουν τα πάντα,ανιχνεύει τις συντεταγμένες,σχεδιάζει το χάρτη,αφουγκράζεται και γυρνώντας πίσω φέρνει μαζί του τις ανταποκρίσεις του,τις αποτυπώνει σε σκέψεις στο χαρτί,σε λέξεις που φλέγονται και προκαλούν δέος,κουβαλά μαζί του λίγο απο το υλικό που φτιάχνονται τα όνειρα,μια αστρόσκονη που ξεχύνεται στις σελίδες ενός βιβλίου κι απο εκεί στην καρδιά,στα όνειρα και πάλι πίσω εδώ για να υπάρξει ελπίδα,φώς,όλο και περισσότερο φώς!

Μια βροχερή νύχτα καθώς συλλογιζόμουν μόνος στην ημιφωτισμένη μου βιβλιοθήκη,κοιτώντας παλιές φωτογραφίες απο εξερευνητικές αποστολές στις πιό απόμακρες περιοχές του πλανήτη,το πνεύμα του αγαπημένου μου συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουει πλησίασε και μου ψιθύρισε μες τη σιωπή:
´´Έχουμε βρεθεί εκεί,μέσα στα βιβλία κι έξω απο τα βιβλία κι όπου πάμε,αν κάτι αξίζουμε,μπορείς να πάς κι εσύ,όπως πήγαμε κάποτε κι εμείς.
Μια χώρα διαβρώνεται στο τέλος του ορίζοντα και η σκόνη σκορπίζεται μακριά,οι άνθρωποι πεθαίνουν όλοι και κανένας δεν έχει για πάντα σημασία,με εξαίρεση αυτούς που υπηρέτησαν τις τέχνες..´´

Γράφοντας ένα βιβλίο είναι σαν να αφήνουμε μια μικρή διαθήκη στον κόσμο,ένα μήνυμα που θα μείνει για να διηγηθεί στους επόμενους πως κάποτε είμασταν κι εμείς εδώ και είμασταν νέοι,γεμάτοι ζωή,όμορφοι και εμπνευσμένοι,ταξιδέψαμε,ερωτευτήκαμε,θελήσαμε να αλλάξουμε τον κόσμο,να εξυψωθούμε κι αυτό το μήνυμα θα είναι κτήμα της ανθρωπότητας,ένα παράθυρο στο μέλλον,το οποίο όλοι μαζί κάποτε ονειρευτήκαμε..
Μέσα στα γραπτά,στις λέξεις,στους συμβολισμούς και τις αλληγορίες,υπάρχει κάτι πιο βαθύ και σημαντικό απο μια απλή κατάθεση ιδεών ή μια σωστή γραμματική,υπάρχει το συντακτικό της ψυχής μας,το αλφάβητο του πνεύματος που διευρύνεται,καλλιεργείται,διαφωτίζεται,διαμορφώνει το χαρακτήρα μας,τις αξίες,τα ιδανικά,πλάθει συναισθήματα,όνειρα,ελπίδες..
Ίσως ο κάθε άνθρωπος να είναι ένα βιβλίο ή μια σελίδα της εγκυκλοπαίδειας που αποτελεί τον κόσμο και κάπου εκεί έξω μπορεί να υπάρχει ένας κοσμικός αναγνώστης που ενδιαφέρεται πολύ να διαβάσει εμένα,την ιστορία μου,γι αυτό θα πρέπει να είναι συναρπαστική και ιδιαίτερη η κάθε μου στιγμή,η κάθε πρόταση του βιβλίου που περιγράφει τη ζωή μου,αυτήν διαβάζει τώρα..

Άλογα καλπάζουν πάνω στα κύμματα,ένας άνθρωπος που κατευθύνει τις καταιγίδες,ένα πουλί που δε πέταξε ποτέ,παλάτια στην έρημο,οι σελίδες γυρνούν και η πραγματικότητα εύπλαστη όσο ποτέ αλλάζει μορφές συνεχώς..
Έζησα κι εγώ στις άλλες χώρες,κάτω απο ουρανούς πολύχρωμους,με χίλιους εαυτούς,ήμουν κι εγώ στα καμπαρέ του Παρισιού πίνοντας κρασί με άσημους ποιητές και να που την επόμενη στιγμή κοιτούσα μέσα απο ένα σπασμένο παράθυρο τη μαύρη νύχτα και είδα τον Σβέντεμποργκ να τριγυρίζει στα σοκάκια του Λονδίνου συνομιλώντας με αόρατους αγγέλους και τον Βερλέν αθώο να μιλάει στα παιδιά σε μια πλατεία χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά,την ομίχλη να σκεπάζει την Πράγα ένα πρωινό που ο Κάφκα έγραφε συνεπαρμένος και ήμουν πραγματικά εγώ που περπατούσα με τον Μάρκο Αυρήλιο στις εξοχές της Ρώμης ανάμεσα απ τους αμπελώνες και ο ήλιος έδυε αργά πίσω απ τους λόφους κι όλα γύρω ήταν τόσο όμορφα,η θέα,οι μυρωδιές,η άνοιξη που αγκάλιαζε τον τόπο..

Πόσες φορές δεν έτυχε να ανοίξουμε ένα βιβλίο και ξαφνικά βρεθήκαμε να ταξιδεύουμε μακριά,σε μονοπάτια που οδηγούν Αλλού;
Ατενίσαμε το άπειρο πάνω απο τις κερασιές,αγκαλιασμένοι,με ψιθυριστές διηγήσεις και μάτια παιδικά γεμάτα αγωνίες.
Χαθήκαμε στη θάλασσα των Σαργασσών,πάνω σε πειρατικά σκαριά,πολεμώντας τους άπιστους με αστραφτερά σπαθιά απ'τα βάθη της Ανατολής,κλεμμένα μες απ τη σπηλιά του Αλαντίν κι απο του Τζίνι το μαγικό λυχνάρι.
Χωθήκαμε μέσα σε σπηλιές και σκοτεινές στοές πανάρχαιων πολιτειών,σε υπόγεια ποτάμια παρέα με τους Νάνους και τον Έλιντορ,χορεύοντας με τα ξωτικά ώσπου ο Χρόνος να παγώσει..
Καλπάσαμε στα στοιχειωμένα βουνά του Κολοράντο πολεμώντας με Ινδιάνους και χίμαιρες διαβολικές,πέρα μακριά στην άγρια Αφρική,στα επικίνδυνα σαφάρι,μαγευτήκαμε απ τα χρυσά ηλιοβασιλέματα,μεθώντας στις οάσεις της γοητευτικής Σαχάρας,μαζί με τις καμήλες και τα καραβάνια που τραβάνε το δρόμο προς το Αλγέρι,χρόνια τώρα,σαν σιωπηλά φαντάσματα στη μέση της ερήμου..
Πόσες νύχτες σαν κι αυτή δε ταξιδέψαμε σε έναν υπέροχο λογοτεχνικό μικρόκοσμο αφήνοντας πίσω όλα μας τα προβλήματα και κάθε πόνο;

Ο Μαλαρμέ έγραψε πως όλα γίνονται για να καταλήξουν σ'ένα βιβλίο.
Λοιπόν από πάντα με γοήτευε η ιδέα αυτή!
Φαντάζομαι πως κάπου μακριά,πέρα απο τους γαλαξίες,θα υπάρχει μια τιτάνια βιβλιοθήκη,γεμάτη με αμέτρητα βιβλία στα οποία θα ναι γραμμένη όλη η ιστορία της ανθρωπότητας,οι βιογραφίες των αγγέλων,οι περιπέτειες του Θεού,τα κοσμικά σχέδια,και κάπου εκεί μέσα,στις σκονισμένες σελίδες ενός μικρού βιβλίου θα βρίσκεται αποτυπωμένη και η άσημη ιστορία εκείνου του ανθρώπου που σου γράφει τώρα έκθαμβος αυτές τις ταπεινές γραμμές..