Πάρε με αγκαλιά.....
Παράπονα και αναμνήσεις,στιγμές όμορφες και γαλήνιες Κυριακές που χαθήκαν για πάντα....
Οπτασία μοναχική η σκέψη μου,καθρεφτίζεται τρεμάμενη στα πολύχρωμα καλειδοσκόπια της νύχτας....
Πώς κατάφερες και με ξέσκισες; πώς;
Σινεμά και χαμόγελα,βόλτες μες τη βροχή και πνιγμένα φιλιά,ένα τραγούδι δικό μας κι η ζεστή κοιλιά σου που ξαπόσταινα τις νύχτες δακρυσμένος.....
Άγριος άνεμος παγώνει το δέρμα μου κι εγώ μοιραίος πια,εχθρός με τα καλοκαίρια,αναπνέω τη θλίψη του τοπίου....
Εκείνα τα κύμματα στο λιμάνι,ακόμα μουγκρίζουν τις νύχτες....δε τ΄ακούς;
Θα σβήσω.....σαν μελαγχολικός δανδής,γλιστρώντας μακριά,όπως οι κύκνοι στα νερά των λιμνών,σαν τα σύννεφα που αδειάσαν τις μπόρες κι απομακρύνονται σιωπηλά στην άκρη του ορίζοντα.....
Πάρε με αγκαλιά....
Δε θα μάθεις ποτέ πόσο χρειάστηκα την αγάπη σου....
Απίστευτο το blog σου πραγματικά με καθήλωσε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο τα καλύτερα που εχω δει..
φιλικους χαιρετισμους (Νικος. 80's Fan Club)
αχ με συγκίνησες βραδιάτικα...
ΑπάντησηΔιαγραφήMέσα στο κάθε "γεια σου" υπάρχει πάντα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ένα "αντίο"..
όμως και πάντα στο κάθε "αντίο" υπάρχει και ένα "γεια σου"...και ίσως σε αυτό να υπάρχει μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη...
Καλό βράδυ!!
Πανέμορφο, όπως πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εκείνα τα κύμματα στο λιμάνι,ακόμα μουγκρίζουν τις νύχτες....δε τ΄ακούς;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερός...
Για άλλη μια φορά οι λέξεις σου με ταξιδεύουν...
πού είσαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήπήγες πού;
κι η αγάπη σου;... Άκουσες ποτέ την καρδιά μου να χτυπά;...
Καλό μεσημέρι