Σολωμός Σολωμού,απών.


14 Αυγούστου,μια νύχτα ίδια όπως τότε,προσπαθώ να θυμηθώ ή να ξεχάσω..
Μια ανάγκη απερίγραπτη με σπρώχνει να γράψω,να γράψω για έναν ήρωα,για έναν αδελφό,για έναν φίλο που λείπει..
Μα η πένα στα χέρια μου τρέμει,αντιστέκεται,αρνείται να με αφήσει.

´´Σταμάτα!´´ φωνάζει μια φωνή βαθιά μες την ψυχή μου,´´σταμάτα!´´.
´´Λόγια γράφτηκαν πολλά,φτάνει!´´.

Η πένα πέφτει απ τα χέρια μου,ακίνητη πάνω στο χαρτί,αφήνεται στη σιωπή..



Ενός λεπτού σιγή λοιπόν,για εκείνους τους ατρόμητους..

1 σχόλιο:

  1. Μετά απο καιρο, αποψε που αισθανομαι.... κάπως, σου κανω την επισκεψη.
    Θα κεραστω ο,τι προσφερεις και θα φυγω..
    Καλο σου βραδυ.

    -Το ξάγναντο αγάπησα μα η ζωη..θολό- τοπίο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή