Γνώρισα ένα μυθιστόρημα μέσα σε ένα ημιφωτισμένο ατελιέ,εμένα μου έμοιαζε με την Άννα Καρένινα του Τολστόι,είμαι η Γαλάζια Ζωή μου είπε και κάθισε μπροστά σε ένα παλιό καθρέφτη τοίχου..
Θέλω να σε ζωγραφίσω της είπα..
Χαμογέλασε πονηρά κι έμεινε εκεί,ακίνητη για ώρες..
Στο τέλος κοίταξε μες τον καμβά κι ανάμεσα στα πράσινα λιβάδια αντίκρυσε ένα μικρό σπιτάκι στην εξοχή..
Πάμε;μου είπε..
Πάμε Άννα της είπα..
Πάντ αμέσα σε κάτι αδιάφανο
ΑπάντησηΔιαγραφήκρύβονται τα Όμορφα
που δεν...φαίνονται με την πρώτη ματια...
Αφηνω γλυκιά καληνύχτα....