Τρείς του Γενάρη.
Η τελευταία σταγόνα στην κλεψύδρα.
Οι θαμπές εικόνες της χαραυγής.
Η αντανάκλαση της φωτιάς μες το ακίνητο μάτι ενός βαλσαμωμένου κορμοράνου.
Μια μαρμάρινη βεράντα με θέα,που κάποτε φιλοξένησε τη Σαπφώ.
Η σιωπή της ερήμου που γοήτευσε τον Λώρενς της Αραβίας.
Ο παγωμένος τάφος του Σκότ στην καρδιά της αφιλόξενης Ανταρκτικής.
Τα ντιτζερίντου και οι σαμάνοι της Αυστραλίας.
Η Γραφή του θεού αποτυπωμένη πάνω στα κομψά στίγματα μιας λεοπάρδαλης.
Τα παιδικά χρόνια του Έκτορα στις αυλές της Τροίας.
Η σκιά ενός μοναχικού καβαλάρη που χάνεται μακριά στον ορίζοντα.
Το φεγγάρι,απόψε το βράδυ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Και τίποτε δεν υπάρχει από Τύχη..
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα προσχεδιασμένα τοποθετήθηκαν εκεί ..
για να τα βρει το Βλέμμα, η Σκέψη, η Ψυχή που άλλοτε είναι παρατηρητής του Όλου, κι άλλοτε το Όλο στρεφει το βλέμμα του πανω της και τότε την πέννα κρατά ο Ανεμος ο Συμπαντικος..
Βραδινά φιλιά και μία γλυκιά καληνύχτα..
φιλιά..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό ξημέρωμα..