Ήταν ερωτας δίχως ημερομηνία λήξης,εμείς δε το ξέραμε,οι καρδιές όμως το νοιώθαν,τα κορμιά ηλεκτρισμένα τέντωναν χερια από μακριά........Είχαν μείνει λίγοι,νυσταγμένοι,οι πιο πολλοί παραπατούσαν,εσύ μοναχη λικνιζόσουν στις προσταγές του δίσκου στο παλιό pικ αp! Άργησα να έρθω και μόλις σε είδα κρύφτηκα,άγαλμα έμεινα πίσω απ τον τοίχο,τα παπούτσια κοιτούσαν σαστισμένα το κεφάλι μου,το σταματημένο στο χρόνο βλέμμα.......Μια σκιά γλιστρuσε στο μπαρ ´´ένα gxo14 παρακαλώ και γρήγορα´´.Το ποτό δε πρόλαβε να ηρεμήσει στο ποτήρι,τρεμάμενος ένοιωθα το αλκοόλ να κατρακυλα στο λάρυγγα μου,´´ο εξόριστος πρίγκηπας λοιπόν,πάντα πρωταγωνιστής πίσω απ τα φώτα´´ άκουσα............Tο ποτήρι κατέβηκε τελετουργικά,η ανάσα σαν να κόπηκε,ένας κρότος στο ηχείο της καρδιας,ήθελα να φωνάξω ´´πνίγομαι´´,´´ναι,μακριά απ τις παγίδες´´ απάντησα χωρίς να το σκεφτεί πιο πριν ο εγκέφαλος!........Και τότε τα ματια συναντήθηκαν,ο χώρος παραμορφώθηκε,είδωλα ραγισμένα,ένα ροζ κραγιόν,σπίθες πέφταν στο πρόσωπο μου,πρόστυχο το φερμουάρ με πίεζε.Η aura σου με κλείδωσε,έμπειρη πια γνώριζε τις διαδικασίες,ζωγράφισε το μονοπάτι.........Δυο φαντάσματα στη ταράτσα,ο καπνός απ το τσιγάρο σου που πάντα με ενοχλούσε,ερωτική ατμόσφαιρα που ερέθιζε τα κύτταρα! Κάποτε θα ντρεπόμουνα την Πουλια,τώρα γεμάτη πονηριά μου έκλεινε το μάτι! Στημένη στα κάγκελα με τα πόδια ανοιχτά περίμενες τον ταυρομάχο,δε ξέρω αν δε βάσταξαν τα γόνατα η αν είχαν με το μυαλό συνωμοτήσει αλλα έσκυψα σαν ζητιάνος μπροστά σε ζαχαροπλαστείο.........Χώθηκα μες τη φούστα σου,λαίμαργος κι εκστασιασμένος,στα πλοκάμια μιας κολασμένης Εύας,είχα καθίσει ήδη στις ανελέητες νάρκες σου και το απολάμβανα! Φοβήθηκες μήπως τα υγρά λεκιάσουν τις μεταξένιες καλτσοδέτες σου,τράβηξα τα χερια σου,´´άστα´´ σου είπα,´´ένα με το δέρμα σου´´! Η πανσέληνος είχε κατεβει χαμηλά,έβλεπα τα χείλη σου πάνω και κάτω να γυαλίζουν,γευόμουν απαγορευμένους καρπούς της αμαρτίας μα δε φοβόμουνα theo! Τα φιλούσα μανιασμένα κι εσύ έβγαζες κραυγές ηδονικού πόνου,σαν βιασμένη νεράιδα που ξεψυχούσε,οι γλουτοί σου θηρία με σφίγγαν δυνατά,η κυρτωμένη σου μέση χάιδευε το κρύο σίδερο,δεν ήταν αυταπάτη ερωτική,ήμουν αγκαλιά με τον πόθο.........Σηκώθηκα κι έψαξα τη γλώσσα σου,τη ζεστη,αποπλανa γλώσσα σου,αναστέναξες στη γεύση των χυμών σου,βυθίστηκα μέσα σου σαν πρώτη,πρώτη φορα,η νύχτα παρέλυσε,γαντζωμένη πάνω μου ακροβατούσες με στήθη ελευθερα απ τα κουμπιά,στο άγγιγμα του ανέμου που απαλά φυσούσε στις κορυφές από τις θηλeς σου.........Κύματα τρικυμίας φλογερής με χτυπούσαν αλύπητα,τρελαμένος μετεωρίτης έπεφτα αυτοκτονώντας στη γη του αφαλού σου,ιδρώτας κοινός πότιζε τα εγκαύματα στις σάρκες! Πάνω σου λυτρώνονταν καημοί μου,εφιάλτες του μοναχικού καθρέπτη,βουβές ηδονές που με μαστίγωναν,μέσα σε σεντόνια ματωμένα,τα τόσα βραδυά μακριά σου.....´´Είσαι δικη μου´´ ψέλλισα,´´όπου και αν θα sai,με τελειώνεις´´,φωτιά στα σωθικά σου,το κορμί μου λαχανιασμένο,παραδομένο! Εδώ,για πάντα,μαζί σου,μέσα σου,αδύναμος....και πλήρης..........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου